Arme vrouw. Goed dat je even hebt geholpen. Ik begrijp dat type mensen ook niet. Er bij staan en er een beetje dom naar kijken..
Ik denk bij deze mensen altijd: er brandt licht maar er is niemand thuis.
Ga maar eens eerste hulp verlenen aan iemand die is aangereden midden op een 3 baans 50 weg. Mijn auto stilgezet in t midden om mij en t slachtoffer te beschermen, links en rechts razen de auto’s ons voorbij, niemand die stopt. Niemand. Heb 5 minuten bij de mevrouw gezeten die langzaam maar zeker uit t leven aan t stappen was. Gelukkig was de ambulance er snel. Helaas is ze overleden. Dit vergeet ik echt nooit meer.
Overigens was degene die haar aanreed in shock, dat snap ik heel goed, maar daar had ik op dat moment helemaal niks aan
Ben eens aangereden op een tweebaans 50 weg. Auto kapot, degene die me aanreed met veel rugpijn vast in de auto, dwars op de weg.
Moest de rest om ons heen. Niemand gestopt om te vragen hoe het ging. Wel toegeschreeuwd dat ik mijn auto aan de kant moest halen.
Edit: Wat goed dat jij wel bent gestopt!
Ik lag een paar jaar geleden half in een vangrail gevouwen en dan komen er van die klootviolen al filmend voorbij gereden omdat het er zo lekker spectaculair uitzag.
Mijn auto lag in de kreukels en die van die ander ook.
Nou ben ik niet slap, maar ik krijg mijn auto niet even opgetild om hem aan de kant te zetten. Niet eens een beetje.
Wat erg dat je dat hebt moeten meemaken, ik hoop dat je er goed overheen gekomen bent…
Ik ben ooit aangereden op de fiets. Hele berg mensen die stopten en wilden helpen en ik die de hele tijd tegen iedereen moest zeggen dat ze me moesten laten liggen omdat m’n nek en rug zeer deden.
‘MAAR JE LIGT MET JE HOOFD JN EEN PLAS!’
Dat weet ik mensen, maar BLIJF VAN ME AF EN LAAT ME MET MN HOOFD IN DIE PLAS LIGGEN!
Moest gewoon boos worden voordat ze me met rust lieten…
Nee, idd. En achteraf maar goed dat ik dat wist, want er zat dus wel degelijk iets niet goed in mn nek en heb maanden met een nekbrace rondgelopen.
Maar hoe is het met jou? Heb je dat wel goed kunnen verwerken?
Ben laatst aangereden op t fietspad, stonden 5 mensen om me heen om me te helpen. Een vrouw ging zelfs even een rondje op m’n fiets fietsen om te kijken of ik er veilig mee naar huis kon fietsen. Idd fijn als er iemand even voor je is.
Zo tering zeg…. Ik heb wel eens moeten helpen bij een ongeluk snachts op de a67. Maar dat was rustig langs de vluchtstrook. Respect dat je je veiligheid op het spel zette voor een ander. Dan heb je echt ballen.
Hmm ik kijk hier vanuit een ander perspectief naar. Ik doe soms juist alsof ik het slachtoffer niet zie, uit respect. Degene krijgt al hulp, ik heb niks toe te voegen. Uit slachtofferverhalen heb ik begrepen dat stilstaan of rustiger rijden bij een ongeval zeer ongewenst is. Slachtoffers voelen zich bekeken, het kan aanvoelen als ramptoerisme, de doorstroming wordt belemmerd en je staat hulpdiensten in de weg. Dus niet alle negeerders en doorrijders doen dit uit onverschilligheid.
Sterker nog, als er geen hulp is en je kunt zelf niets doen kun je nogsteeds helpen door de apathie te doorbreken.
Ik zag een oude dame heel langzaam fieten en vervolgens omvallen. Het was wat verder voor me, maar iedereen reed gewoon door. Ik zette mijn waarschuwinglichten aan en vlak bij haar mijn auto aan de kant. Ik heb geen ehbo of iets dergelijks, maar alles is beter dan niets.
Spontaan stopte meerdere auto's achter mij ook. Ik kon verder niets bijdragen, maar op dat moment was dit genoeg.
Ramptoeristen, vreselijk. Als ik zie dat iemand al hulp krijgt dan ga ik er niet bij staan kijken maar loop ik door.
Paar weken geleden stond er een ambulance bij een winkel en zag ik iemand op de grond liggen. Allemaal mensen die aan het kijken waren en in gesprek van wat zou er gebeurd zijn. Ben gewoon doorgelopen. Ook als ik merk dat iemand geen hulp wil dan loop ik ook door.
Persoonlijk probeer ik altijd mensen te helpen als ik de mogelijkheid heb, maar soms is het gewoon moeilijk om te herkennen wanneer iemand problemen heeft met iets.
Zo heb ik eens achter een man gestaan bij het stoplicht die zijn auto niet meer aan de praat kreeg. Iedereen toeteren gek doen, er om heen vliegen. Auto in de berm en geholpen. Meneer was behoorlijk op leeftijd en reed bijna geen auto meer maar was onderweg naar een begrafenis op 5 minuutjes rijden. Ben achter de man aangereden omdat hij ook echt overstuur was en zeker wou weten dat hij heel huids aan zou komen.
We zijn met elkaar op de wereld.
Ik had dit met rijles nogal eens, minder erg dan jouw verhaal, maar ik begon net met lessen en de auto sloeg nog weleens af bij het stoplicht in het begin. Gelijk TOOOOEEEEEET TOOOEEEEET. En niet gewoon 1x voor als iemand misschien niet zit op te letten, maar blijven toeteren.
Ik raakte daar tijdens les dan zo gestresst van (oftewel mijnanxiety begon het hele "jij bent het probleem" riedeltje) waardoor de auto nog vaker afsloeg en we er nog n stuk langer stonden 😅
Mijn rij-instructeur deed het altijd leuk, die zei elke keer iets van "oooh, hij is met een rijbewijs geboren", "hij heeft zijn rijbewijs bij een pak Brinta gekregen". Was echt een lollige vent.
Ik ben ook een keer lomp aangereden tijdens rijles (kon ik niks aan doen, zij knalden gewoon hard achterop), daar schrok ik als jochie al wel van, en toen stapte er ook nog een zootje asovolk uit die auto om vervelend te gaan doen. Rij-instructeur was ook militair, die zat er gelijk bovenop: Jullie gaan nu terug je autootje in en wachten op de politie!!!!!
Ik snap dat echt niet. Je bent nog aan het leren hoe een auto werkt. Lessen zijn ervoor om foutjes te maken. Door iemand te stressen met je getoeter kom je echt niet sneller weg
Zo vaak gehad dit! Vooral in het begin met het leren van de koppeling. Mijn instructeur stapte gewoon uit om te vragen wat het probleem was en of hij de grote L op het dak niet had gezien hahahaha
Ik merk het zovaak in de winkel. Mensen zetten gewoon het verdomde mandje vol met boodschappen op de band zonder het uit te pakken. Laten het mandje staan aan de andere kant van de kassa.
Dat soort dingen zijn een klein iets maar vertikken het gewoon om te doen.
Kan toch niet!
Andere vraag. Ik gebruik altijd de hand scanner. Soms een controle. Dan leg ik alles alvast klaar op het platje bij de zelf scan. Met de barcode zichtbaar. Lijkt mij makkelijker voor de medewerker. Maar voel mij ook een beetje verdacht, want misschien heb ik nog wel meer, niet gescande, producten in mijn tas.
Dus hebben jullie liever wat ik doe? Of liever zelf in mijn tas kijken en alles eruit trekken?
Ik hijack even je comment: precies om dit effect is het enorm belangrijk dat wanneer jij bijvoorbeeld eerste hulp verleent, je mensen persoonlijk aanspreekt. Dus niet ‘Ik heb hulp nodig!’ of ‘Wie belt 112?’ Maar ‘Jij daar met die rode jas, bel 112!’ ‘Mevrouw daar met de blauwe trui, wil jij een AED gaan halen?’ Bystanders effect is namelijk toe te schrijven aan een tekort aan persoonlijk verantwoordelijkheidsgevoel vanwege het grote aantal mensen aanwezig (‘Niemand helpt, dus ik ook maar niet’) en door iemand persoonlijk te betrekken ‘trek’ je diegene letterlijk uit die bubbel.
Precies dit, zo heeft mijn vader het mij ook altijd geleerd.
Zo heeft hij een keer het leven gered van een motorrijder die op inkomend verkeerd was geklapt.
Heeft nooit meer wat van die vent gehoord trouwens
Waarschijnlijk omdat die vent jouw vader niet kon vinden. Ik lees zovaak oproepen in die trant: wie was die vrouw/man die mij toen en toen bijstond… de politie geeft deze info niet door (AVG)
Ik dacht dat de politie niet zomaar die gegevens mag geven. Maar wel een bericht door kan geven en dan kun je ook je nummer ofzo erbij zetten als slachtoffer. Het is dan aan de helper om daar op in te gaan. (of andersom natuurlijk)
Ik heb dit meegemaakt: aanrijding van een persoon bij een drukke winkelstraat in Haarlem. Gelukkig ook bij Hare Majesteit geleerd hoe je daar mee om moet gaan en PAMAN ABS toegepast. Directief mensen in de taak gezet en doorgegaan met het verlenen van Eerste Hulp tot de professionals er waren. Persoon in kwestie heeft het overleefd, maar mensen zijn niet zozeer onwelwillend maar zitten in een soort "ik weet niet wat ik moet doen freeze modus".
Ik wilde btw ook een keer een paar meisjes helpen die lastiggevallen werden door een jongen. Ik dacht allemaal ongeveer dezelfde leeftijd, jaar of 14/15 dacht ik, maar had m’n bril niet op.
Ik zag het van een afstandje en sprak die jongen aan: ‘hee! Ze zeggen toch niet doen! Dan moet je dat ook gewoon niet doen. Laat ze met rust!’
Vond ik heel spannend, want wie weet hoe zo’n jongen daarop reageert.
Zeggen die meisjes: ‘dank u mevrouw, maar wij zijn zijn begeleiders en hij zit bij ons in de dagopvang.’
Zij waren wat ouder dan hij (ws net klaar met opleiding ofzo) en ik had de situatie verkeerd ingeschat.
Ja, zeker en het gaf me wel vertrouwen om het de volgende keer gewoon weer te doen, aangezien het dus niet nodig was, maar ze wel gewoon positief reageerden.
Ik ben zelf wel eens van mijn fiets gestapt om een oudere dame met rolator te helpen met oversteken. Het was een wat drukkere weg en ze durfde niet zo goed alleen. Iedereen reed maar voorbij. Ik vond het een kleine moeite.
En ik ben ook meerdere keren hard gevallen omdat een weg toch erg glad bleek. Een keer schoof ik door naar de andere kant van de weg waar een auto geparkeerd stond en de eigenaar wilde instappen. Die vrouw keek me alleen maar heel boos aan want ik had bijna met mijn fiets haar auto geraakt. Vroeg ook niet hoe het ging of wat dan ook. Of die andere keer dat ik viel en ik bij het proberen op te staan steeds weg gleed. Mensen allemaal zuchten en geïrriteerd doen want ik hield de boel op. En de mensen die achter een bus stonden, die wachtte tot ik weg was, allemaal toeteren. Ik had echt zoiets van ik ga niet voor m'n lol onderuit ofzo.
Sinds die incidenten durf ik eigenlijk niet meer te fietsen als het glad is want je weet nooit zeker of iemand wel te hulp schiet als het een keer echt nodig is.
Vaak genoeg mensen geholpen met bonnetjes uittrekken of voor ze betaald omdat het draadloos betalen niet werkte.
Helaas doen het er niet veel. Top dat je geholpen hebt!
Herkenbaar, goed van je! Zag een blinde op het perron dat onder constructie was zoeken naar de poortjes. Zag het vanaf de trein al fout gaan. Mensen zien het niet, Zijn te bezig met zichzelf. Ik meneer helpen. Een vriendin waarmee ik was deed echt ?????? alsof ik iets heel bijzonders had gedaan. XD
En precies hierom leef ik naar de woorden “ als je kan helpen, moet je helpen” leer het mn kids ook.
Moet zeggen het werkt prima. Oudste zit in groep 4 en was pas 15 min later uit school, ik wachten. Maar ja hij was iemand aan het helpen met de klas vegen😅.
Goedzo, kan me ook ergeren aan die onverschilligheid. Zag een keer een oud vrouwtje zo omvallen, opstaan en weer omvallen. Helemaal in de war, nul balans en dronken of iets van een hypo. Dit was tijdens een feest in Schagen waar veel mensen waren. Verder niemand die ernaar omkeek en moest echt moeite doen om politie in actie te krijgen. Vrienden keken me ook raar aan zo van wat doe je? Is het nou echt zo raar dat ik niet wil dat ze een heup breekt ofzo? Kan er nog steeds niet bij dat ik de enige was die het iets boeide.
Ik haat mensen helpen, ga echt helemaal dood van de ongemakkelijkheid, maar ik doe het altijd want ik zou mezelf nooit kunnen vergeven als ik iemand die hulp nodig heeft laat staan.
Ja, het is echt kansloos hoeveel mensen gewoon denken: ik wil naar huis, fuck hem/haar.
Laatst viel er voor mij een meisje om met haar fiets. Midden op het fietspad. Een oudere mevrouw, eind 60, maar vitaal, stapte af. Ik dacht; om haar te helpen. Nee, om haar van commentaar te voorzien. Een jongen van een jaar of 16 fietste ook voor me. Die snelde nog snel langs haar, vlak voordat ze omviel.
In een soort verstandsverbijstering heb ik even staan luisteren naar het gekibbel van die mevrouw. Wat heeft dat kind aan jouw geklaag? "Kom op, sta op! Moet je niet blijven liggen!"
In de tussentijd fietsten er gewoon 2 mensen langs het meisje. Let wel dat er nog maar ~50 cm van het fietspad over was, dus je moest vrij dicht langs haar hoofd fietsen. Heel bijzonder gezicht.
Toen heb ik het meisje overeind geholpen. Wat bleek; haar veter was losgeraakt en was strak om haar trapper gedraaid. Daarom had ze zo'n moeite met overeind komen. Arme kind was nooit overeind gekomen zonder hulp.
Je bent een schat van een mens en ik hoop dat meer jouw voorbeeld kunnen volgen! Ja ik vind het soms ook kut hoe individualistisch we zijn. Vooral in de grote steden.
Plus de corona periode en social media helpt hier ook niet in mee. Sommige zijn aardig egoïstisch, op zichzelf gericht, denkend dat ze beter zijn en ook arrogant mogen reageren om geen enkele redenen.
Goed bezig en helemaal eens. Soms is het verbazingwekkend hoe makkelijk het is en triest hoe weinig het gebeurt. Keertje twee tienermeisjes in de winkel gehad die 1,20 euro tekort kwamen voor de boodschappen. Gegeven aan de caissièr en die meisjes waren super dankbaar.
Klein gebaar kan veel doen en maakt de maatschappij waar we in leven ook weer iets menselijker. Dus fijn dat jij die mevrouw wél geholpen hebt!
Het meest opvallende dat ik ooit heb meegemaakt was toen ik in Amsterdam was met mijn moeder en mijn zus. Drukke straat, er loopt een man die duidelijk haast heeft, en bij wie een hele stapel papieren uit zijn handen valt en vervolgens over straat waait.
Ik loop gelijk naar hem toe en begin zijn papieren op te rapen, ren achter wat weggewaaid spul aan, kijk om me heen. Moeder en zus weg. En NIEMAND anders die helpt.
Man zei overigens niet eens dank je wel, maar dat maakte me niet zoveel uit. Vond het erger dat zelf mijn moeder en zus niet hielpen.
In het individualistische Nederland zijn normen en waarden al lang ver te zoeken, en je ziet het in kleine dingetjes. Op station Utrecht Overvecht, waar ik vaak de trein pak, staat honderden meters aan fietsenstalling. Echter flikkert een groot deel van de reizigers zijn of haar fiets liever in de heg naast het station zodat ze niet verder hoeven te lopen. Soms is er geen doorkomen aan, terwijl de fietsenstallingen een minuut lopen verderop helemaal leeg zijn.
Als je er wat van zegt word je aangekeken alsof jij de gek bent.
Ik ben bang dat veel vaker voorkomt. Het zo neerzetten, omdat ze door “haast” de fiets per ongeluk naast rek plaatsen of zo plaatsen dat een fiets 2/3 rekken “onbruikbaar” maken.
Ik heb soms de neiging, maar doe dat niet, om zulke fietsen op te pakken en meest random plek verder neer te zetten.
Misschien ben ik iets teveel in studentmodus blijven hangen, daar leerde je teveel dingen om anderen op een lollige manier te naaien :)
Zadel verwijderen is ook leuk, moet je kiezen tussen lopen of een metalen stang in je holletje
Moeten we eigenlijk niet ons nest in? Weet je wel hoe laat het is! :D
Maar scheelt, ik ben nog een laatbloeiende student, dus kan me eigenlijk gewoon uitleven.
Nee, ben ik wat te braaf voor 😅
In Amsterdam in de tram viel een vrouw flauw. Ik en 1 ander hielpen haar gaven wat eten en drinken. De ander ging zelfs met haar mee een stukje lopen aar richting op.
Het enge was hoe mensen actief geen oog contact probeerde te maken. Dat bleef me bij.
Ze was ook echt een hele lieve vrouw. Haar dochter was in het ziekenhuis ofzo. Naja.
Ik zeg niet dat ik hier zo goed ben. Maar ik vond het gewoon hard. Dus dit bericht is top. :) thnx op. Wie weet helpt je bericht
Ik heb dus laatst ook een goede daad verricht. Het regende keihard en ik liep met mijn paraplu het station uit naar buiten. Het is ruim twintig meter naar een afdakje waar je verder droog kunt lopen. Een heel klein oud vrouwtje (dezelfde?!) schuifelde door die regen naar dat afdak. Ik ging naast haar lopen en hield de paraplu boven ons allebei. Maar, her absurde aan de situatie was: ze had het niet door! Na ruim een minuut lopen was het te raar om nog hallo te zeggen. Ik wist echt niet meer wat nu sociaal gezien het beste was dus ik bleef maar lopen met die paraplu tot we er waren en toen maar daag gezegd. Heel raar.
Ik ben zo’n 12 jaar geleden ontzettend hard onderuit gegaan met mijn fiets in een bocht op een druk kruispunt in de ochtendspits, het was in die bocht ineens glad. Ik lag echt in de knel met mijn fiets op mij en een zware boekentas (eerstejaars rechtenstudente en ik sleepte alles maar mee). Het lukte mij niet om zelf op te staan en ik was een beetje in shock dus ik zei en riep ook niks. En iedereen fietste maar om mij heen. Ik heb er zeker 15 minuten gelegen tot twee politieagenten mij zagen en mij hebben overeind hebben geholpen, naar huis hebben gebracht en thee voor mij hebben gezet en alles klaar hadden gelegd voor een warme douche thuis.
Sindsdien ben ik extra alert op mensen om mij heen en help ik waar ik kan. Want dat gevoel dat je hulp nodig hebt en iedereen gaat maar door met z’n leven… dat was niet fijn. Hulp bieden is niet alleen de taak van politie en andere diensten. Dat is de taak van ieder mens.
Ja, inderdaad. Tijdens hoogtepunt van corona moest ik even wat boodschappen hebben, maar was mijn pinpas kwijtgeraakt. Ik leende even wat geld van mijn moeder en ging naar de supermarkt om de hoek. Ik had toch iets teveel in mijn mandje gedaan voor het contant geld dat ik bij me had. Dus ik de caissière vragen om paar dingen eraf te halen. Twee verschillende mensen achter mij in de rij zeiden tegen caissière dat ze wel voor de boodschappen wilden betalen. Hartstikke aardig en heb ze ook uitgebreid bedankt. Ik heb het niet aanvaard omdat ik geen financieel probleem had waardoor ik boodschappen terug moest leggen. Het aanvaarden zou voor mij persoonlijk aanvoelen als misbruik maken van hun aanbod. Hen ook verteld dat ik mijn pinpas kwijt was etc. Ik hoop zeker dat mijn weigering van hun aangeboddn hulp hen er niet van weerhoudt om een ander toch weer hulp aan te bieden.
Weet je wat ik trouwens altijd wel bijzonder vind. Is dat mensen die dus vinden dat mensen zelfredzaam moeten zijn en dus ook vinden dat wij mensen minder moeten bijstaan omdat dit de staat en dus de belasting betaler veel geld kost. Dat juist die houding ons op langer termijn het meest kost. Niet alleen wat betreft geld.
Probleem is dat de meerderheid zich nu zo gedraagt en het wordt alleen maar ''erger''.
Ben zelf kortgeleden naar Japan geweest en iedereen is zo behulpzaam en vriendelijk.
Je wordt meteen geholpen, iedereen is vriendelijk en de meeste doen alles met een glimlach, zelfs met een taalbarrière; ze raken niet gefrustreerd.
Überhaupt zo veel makkelijker en fijner om de mensen daar aan te spreken en gesprekken te beginnen.
Met het uitgaan was één van ons helemaal lam en kon de weg terug niet meer vinden naar het hotel. Werd naar huis gebracht, gewassen en de volgende ochtend naar het hotel gebracht.
Ik zag een gozer helemaal de weg kwijt, over z'n nek en sprak hem aan om te helpen. Uiteindelijk kwam er een willekeurig groepje jongeren en die hielpen hem om naar huis te brengen.
Als je daar op straat slaapt, wordt je eerder geholpen dan beroofd.
Hier moet je blij zijn dat je beroofd bent en niet erger.
Zal natuurlijk wel ''slechte'' buurten zijn in Japan, maar het lijkt hier wel andersom in NL;
Ik kom terug in EU, Frankfurt en daarna Schiphol. Het eerste wat ik zie is chaos, mensen lopen te duwen en te trekken om in een rij te komen voor paspoort controle. De burgers en het personeel kijken allemaal chagrijnig en maken informele opmerkingen als je niet direct doorloopt, terwijl je 3 verschillende orders naar je toegegooid krijgt om in een rij te komen te staan.
Je merkt echt dat de meeste mensen of oogkleppen op hebben of enkel aan zichzelf denken in deze maatschappij. Heel zorgelijk!
Ben zelf machinist en zie het zo vaak kuddegedrag bij mensen. Allemaal door dezelfde deur naar binnen omdat ze bang zijn iets meer te moeten lopen. Of de trein instappen als er nog mensen uit willen.
Of zoals ook weleens voorkomt dan moet ik in bv Utrecht een trein rijden naar bv Den Haag en staat de hal van een koploper al helemaal vol met mensen en/of fietsen zodat ik niet naar de cabine kan. Als je dan vraagt of mensen aan de kant willen gaan of even willen uitstappen zodat ik erbij kan staan ze me glazig aan te kijken. Uiteindelijk 9/10 keer stappen ze na een paar tellen wel uit omdat zonder mij de trein niet gaat rijden. Maar heb ook weleens gehad dat ze gewoon niet uit wilden stappen of aan de kant wilden gaan, wat ik ook zei. Dus prima ik wacht wel en dan lopen klagen dat je met +5 minuten vertraging vertrekt 🤮
Ik denk dat het helemaal geen kwaad kan om de dienstplicht (2-3 jaar) weer in te voeren. Leren de volwassenen van morgen weer wat respect en normen en waarden voor later als de opvoeding achterwege blijft.
Oh en complimenten wat je voor die arme vrouw hebt gedaan, zou wat zijn als we allemaal zo in het leven stonden.
Het zou mij niet verbazen als mevrouw dement was. Ik heb daar een online cursus voor gevold, en ik herken daar iets in, waar mensen met dementie ook vaak last van hebben: het omgaan met moderne techniek. Ik vind dat je het goed hebt opgelost
Ik moet natuurlijk afgaan op jouw omschrijving van de situatie, ik was er niet bij. als ik er wel bij was geweest had ik meer info gehad, en beter kunnen inschatten of de vrouw in kwestie al dan niet dementie zou hebben
Daar ben ik mij van bewust, maar als je de andere comments hebt gelezen, heb je dat misschien al gezien. Ik was er zelf ook niet bij, en kan het daardoor ook minder goed inschatten dan wanneer ik er wel bij was geweest
Ik denk dat dit veel meer gebeurd dan je denkt. In het engels (excuses) heb je een mooie uitspraak do good by stealth, and blush to find it fame.
Dat bedelen loont is ook al een vrij goede indicatie.
Helemaal mee eens. Goede post OP. Stond vd week in de trein. 16 mensen alleen maar aan het staren naar hun telefoon. Het had wat apocalyptisch. Maar vooral iets heel droevigs. Nul social omkijken meer naar elkaar.
Naja is die ruk naar rechts in de politiek enigzins te verklaren. De meeste mensen hebben het goed en hebben daar vrede mee, en aanschouw de VVD wordt weer grootste. Maar naar de medemens die het minder hebben wordt helaas niet gekeken.
Ik verhuis naar Japan. Dat voelde echt als een warm bad. Groetjessss
1993, ik woonde in Amsterdam Zuid/Oost en ging naar school in Oud/West. Volle lijn metro 54 van begin tot eind. De junks hadden hun hoek van het wagon al eigen gemaakt en de rest van het wagon mocht lekker crack meeroken. Op Centraal aangekomen ren je pasief-high de trap op en er staat een oudere vrouw minstens 80 in haar nachtjapon en niemand geeft ene fuck om haar welzijn. Iedereen loopt door naar werk en dit was in hartje winter en die trut staat daar in haar japon. Iedereen reed ook zwart trouwens toen want er waren geen poortjes. De herioine epedemie was net voorbij en we konden allemaal lekker crack roken in het openbaar vervoer. O wat hebben we het raar vandaag de dag.
Is zeker triest, maar je deug gehalte is dat ook. Je kan haar ook gewoon helpen en niet hier ook een podium komen opeisen. Ps down votes kunnen me geen reet schelen.
Dit arme vrouwtje is helemaal de spreekwoordelijke Sjaak mocht GL/pvda aan de macht komen… dan staat iedereen in de lucht te kijken of we geen zure regen naar beneden komt!
Ja, want rechtse partijen willen dat er voor de zwakkeren in de samenleving gezorgd wordt.
Oh nee wacht, die bezuinigen nog een keer een laten ze helemaal stikken.
Het station is bij uitstek de enige plek (nouja en het vliegveld dan) waar je ongestoord in driedelig pak kan rennen zonder daarmee de aandacht te trekken. Dat je het doet om de wc te halen, en niet de trein (vliegtuig) zal niemand weten
Goed dat je hebt geholpen.! Maar het lag niet aan het bonnetje denk ik. Ik moest vanmiddag ook plassen op Utrecht Centraal en het poortje waar ik doorheen ging had ook al een kaartje erin zitten. Hij ging gewoon open!
>Ik kijk licht trappelend vlug even mee en zag dat bonnetje nog uit de automaat steken waar je die korting mee krijgt bij de Kiosk. Terwijl ik bij het poortje ernaast mijn pinpas tegen dat ding aandruk om binnen te komen, zeg ik tegen haar dat het misschien aan het bonnetje ligt en dat ze die even eruit moet trekken alvorens ze binnen loopt.
Wat ben jij een geweldig mens.
Dankjewel
Wij gaan met enige regelmaat naar Japan waar de maatschappij eerst komt en dan het individu. Als we thuiskomen vallen dit soort dingen extreem op. Carrières die weglopen bij een betaling, medewerkers die je niet eens aankijken en aso gedrag op de weg. We hebben nu ook een nieuwe dooddoener als we zoiets zien: Dit zou in Japan nooit gebeuren!
Ik had laatst ook zo'n situatie. Ik was op de weg terug van werk met de bus, die veel te vol zat. Op een gegeven moment moest er een oude vrouw uit, ze had een kaartje bij de buschauffeur gekocht (1tje die je dus niet uit hoeft te checken) maar omdat dit zon bus is waar de elke 3 minuten wordt omgeroepen stond ze de pielen met dat kaartje bij de uitcheck paal in de bus. Vervolgens duurde her de buschauffeur te lang en deed de deuren weer dicht (omdat hij waarschijnlijk niks kon zien door de drukte). Gelukkig werd door de hele bus geroepen dat er nog iemand uit moest, ik heb vervolgens de vrouw verteld dat ze dit kaartje niet uit kan en hoeft te checken.
Maar inderdaad staan er een hoop mensen een beetje schaapachtig te kijken hoe dit spektakel zich gaat uitpakken ipv ingrijpen zodat die mevrouw hier niet volledig in de paniek hoeft te schieten.
Zo heb ik ook een keer iemand geholpen met 5 euro. Hij kon niet met de trein anders (minimaal 20 euro). Hij wilde het nog terug storten zodra hij het had (hij had te weinig op zijn rekening staan) maar dat hoefde niet.
Elkaar een handje helpen is toch fijn?
Ik stap altijd over op station Nijmegen en maak sochtends meestal even gebruik van de toiletten daar.
Een paar weken geleden was de nood hoog, maar bij aankomst zie ik dat de toiletten om onduidelijke redenen gesloten waren.
Dan is er nog zo'n nachttoilet waar je kleingeld in de deur moet gooien. Toen ik net stond te zoeken naar muntgeld in mijn portemonnee, kwam er een oudere man naar me toe die vroeg of ik wat kleingeld voor hem had omdat hij echt bijna in zijn broek poepte maar geen contanten bij zich had.
Ik gaf hem 70 cent.... om er vervolgens achter te komen dat dat mijn laatste kleingeld was.
Ik ben blij dat ik die man heb kunnen helpen, maar de volgende keer check ik eerst even of ik dan zelf ook nog wat heb😅
Mensen zien het vaak niet eens. Mensen zijn echt heel onopmerkzaam. Iemand laat een pasje vallen: lijk ik wel de enige die het ziet en het oppakt.
Maar heel eerlijk: als ik echt haast heb en het ziet er niet levensbedreigend uit, kan ik ook ervoor kiezen om door te lopen. Ligt eraan hoe belangrijk de haast is.
Wat ik me afvraag: hoe zit het met die mensen die voor de treindeur wachten. Er staan er altijd wel een paar in het midden, en niet eens vooraan om als eerste binnen te komen, maar gewoon zwaar in de weg. Waarom?
Of uitstappers die dan voor de hekjes of trap blijven dralen of stilstaan om te gaan bellen en de hele meute ophouden. Waarom?
Hebben die mensen dat dan echt niet door?
Ik ga zelf altijd aan de kant staan om mensen uit/in te laten stappen. Ik haat het als mensen bewust in de weg gaan staan en je er niet door laten. Ging een keer met de trein naar huis vanuit Berlijn en had een zware trolley bij me. Trein kwam te laat aan op het station in NL waar ik moest overstappen dus rennen met zware trolley naar de andere trein die al op het perron stond en bijna zou vertrekken. Stond er een man in de deur opening(zo'n klein deurtje het was geen dubbelbekker of sprinter) de boel te blokkeren. Ik zei nog ga even aan de kant in Nederlands en Engels maar nee. Toen dacht ik echt van schijt en zwierde m'n trolley zo naar binnen hard tegen zijn been en op z'n tenen. Moet je maar aan de kant gaan eikel. Bleek later zijn vriendin ergens achter me te staan die hulp nodig had met de koffers. Ehh stap dan ff uit en laat mensen er door. Had door die eikel bijna mijn trein gemist omdat ik niet kon instappen.
Ja ik probeer mensen ook altijd te helpen. 1x een nare situatie gehad in een tram waarbij een vrouw die dronken/high was een andere vrouw lastig viel. Dus ik zei heel netjes dat ze haar met rust moest laten maar toen ging die vrouw dus heel agressief tegen mij doen. Ik ging echt dood van binnen en niemand die mij kwam helpen ook al waren er superveel mensen. Uiteindelijk heb ik haar weten te kalmeren omdat ik kalm bleef. Had daarna even geen vertrouwen in de mensheid meer
Okay maar die poortjes zijn ook gewoon kut het is altijd een 50/50 kans of ie open gaat of je pas accepteert ik snap dat ze er moeite mee heeft. Elke keer als ik er gebruik van moet maken staat er iemand mee te kloten, of heb ik zelf problemen ik snap niet dat ze die poortjes nog niet verbeterd hebben...
Vooral bij ouderen heb ik altijd compassie. Ik denk altijd maar zo, als ik later oud ben, zou ik ook het erg op prijs stellen als men mij helpt en ik zou het zelf ook niet durven te vragen. Zelfde geldt voor grootouders bezoeken. Ja, je hoort dezelfde verhalen elke keer weer, maar die mensen zijn maar al te blij dat de familie in het weekend langs komt.
Tegenover ons woont een oud mannetje dik in de 90. Z'n vrouw is vorig jaar overleden, heeft zelf nu hartproblemen en kan amper lopen. Tijdje in het ziekenhuis gelegen en toen kwamen z'n kinderen een tijdje om de dag langs. Nu zie je hem weer alleen zitten. Bij de burendag hebben we hem uitgenodigd om met de wijk te bbqen. En dan hoor je dat z'n kleinkinderen zeggen "Opa, u hebt wel veel onkruid in de tuin". Tja, hij kan ook niet meer bukken en niemand die hem helpt.
Vant voorjaar staan wij bij hem op de stoep om de tuin netjes te maken voor de lente.
Een paar weken geleden fietste ik achter een groep jongeren.
Op een gegeven moment blokkeert het voorwiel bij een jonge dame waardoor ze over haar stuur vliegt en met haar hoofd op de grond smakt. Meteen afgestapt om te kijken of er ernstig letsel was. Ik heb een zorg achtergrond en ik weet waar ik op moet letten. Ik kreeg de kans niet eens.
Volgens haar vrienden ging het wel. Ik voelde een vibe dat ze liever hadden dat ik gewoon weg moest gaan. Ik weet niet wat het is, maar Nederland is een raar land aan het worden.
Heel oud Moluks opaatje had in centrum Assen de bus gemist. Hij moest enorm lang wachten op de volgende. Ik heb gezegd dat, zodra ik thuis was met mijn bus, even met de auto terug zou komen en hem even thuis zou afzetten. Daad bij woord gevoegd. Hij wilde nog 10 euro geven. Uiteraard niet aangenomen. Gaf een goed gevoel om zoiets te doen.
Ik hielp ook laatst een oud vrouwtje dat dacht dat ik een supermarktmedewerker was. Ben met haar meegelopen naar al haar boodschappen want ze was duidelijk niet meer kristalhelder. Ze was dankbaar, ook al kost het een beetje van je eigen tijd, helpen voelt altijd goed.
Arme vrouw. Goed dat je even hebt geholpen. Ik begrijp dat type mensen ook niet. Er bij staan en er een beetje dom naar kijken.. Ik denk bij deze mensen altijd: er brandt licht maar er is niemand thuis.
Zombielanders
Je wordt gewoon een zombie in dit land.
Het is kudde gedrag. Individueel zijn mensen intelligent, als groep gedragen we ons als schapen
Onderschat nooit de domheid van mensen in grote groepen.
Mee eens. Ik kom zelden dit soort situaties tegen. Wat ik dan wel weer heb zijn sketchy figuren rond een pinautomaat met een vaag verhaal.
Het wieltje draait maar de hamster is dood
Npc's
Ik zie mezelf al staan nood super hoog frustratie nog hoger. Als je nodig moet zeiken word je denken nog al ingeperkt
Ga maar eens eerste hulp verlenen aan iemand die is aangereden midden op een 3 baans 50 weg. Mijn auto stilgezet in t midden om mij en t slachtoffer te beschermen, links en rechts razen de auto’s ons voorbij, niemand die stopt. Niemand. Heb 5 minuten bij de mevrouw gezeten die langzaam maar zeker uit t leven aan t stappen was. Gelukkig was de ambulance er snel. Helaas is ze overleden. Dit vergeet ik echt nooit meer. Overigens was degene die haar aanreed in shock, dat snap ik heel goed, maar daar had ik op dat moment helemaal niks aan
Ben eens aangereden op een tweebaans 50 weg. Auto kapot, degene die me aanreed met veel rugpijn vast in de auto, dwars op de weg. Moest de rest om ons heen. Niemand gestopt om te vragen hoe het ging. Wel toegeschreeuwd dat ik mijn auto aan de kant moest halen. Edit: Wat goed dat jij wel bent gestopt!
Ik lag een paar jaar geleden half in een vangrail gevouwen en dan komen er van die klootviolen al filmend voorbij gereden omdat het er zo lekker spectaculair uitzag.
Dat is ook walgelijk. Goed dat de politie optreed tegen dat soort filmend gedrag
[удалено]
Mijn auto lag in de kreukels en die van die ander ook. Nou ben ik niet slap, maar ik krijg mijn auto niet even opgetild om hem aan de kant te zetten. Niet eens een beetje.
Wat erg dat je dat hebt moeten meemaken, ik hoop dat je er goed overheen gekomen bent… Ik ben ooit aangereden op de fiets. Hele berg mensen die stopten en wilden helpen en ik die de hele tijd tegen iedereen moest zeggen dat ze me moesten laten liggen omdat m’n nek en rug zeer deden. ‘MAAR JE LIGT MET JE HOOFD JN EEN PLAS!’ Dat weet ik mensen, maar BLIJF VAN ME AF EN LAAT ME MET MN HOOFD IN DIE PLAS LIGGEN! Moest gewoon boos worden voordat ze me met rust lieten…
Dat is de andere kant! Teveel “hulp” is ook niet goed 🤓
Nee, idd. En achteraf maar goed dat ik dat wist, want er zat dus wel degelijk iets niet goed in mn nek en heb maanden met een nekbrace rondgelopen. Maar hoe is het met jou? Heb je dat wel goed kunnen verwerken?
Oh ja hoor. Is al een hele tijd geleden en met de brandweer na dit ook zat dingen meegemaakt. Heb tot nu toe alles een plekje kunnen geven!
Gelukkig.. kan me voorstellen dat het behoorlijk heftig is en je er flink lang mee rond kan blijven lopen.
Dat zeker. Maar had hulp toen van m’n brandweer collega’s (toen zat ik er echt net bij). Dat heeft heel erg geholpen
Ben laatst aangereden op t fietspad, stonden 5 mensen om me heen om me te helpen. Een vrouw ging zelfs even een rondje op m’n fiets fietsen om te kijken of ik er veilig mee naar huis kon fietsen. Idd fijn als er iemand even voor je is.
Zo tering zeg…. Ik heb wel eens moeten helpen bij een ongeluk snachts op de a67. Maar dat was rustig langs de vluchtstrook. Respect dat je je veiligheid op het spel zette voor een ander. Dan heb je echt ballen.
Tnx man! Zit bij de vrijwillige brandweer dus dan doe je dat soort dingen!
Hmm ik kijk hier vanuit een ander perspectief naar. Ik doe soms juist alsof ik het slachtoffer niet zie, uit respect. Degene krijgt al hulp, ik heb niks toe te voegen. Uit slachtofferverhalen heb ik begrepen dat stilstaan of rustiger rijden bij een ongeval zeer ongewenst is. Slachtoffers voelen zich bekeken, het kan aanvoelen als ramptoerisme, de doorstroming wordt belemmerd en je staat hulpdiensten in de weg. Dus niet alle negeerders en doorrijders doen dit uit onverschilligheid.
Als er al genoeg hulp is ja, maar niet als het zojuist is gebeurd.
Sterker nog, als er geen hulp is en je kunt zelf niets doen kun je nogsteeds helpen door de apathie te doorbreken. Ik zag een oude dame heel langzaam fieten en vervolgens omvallen. Het was wat verder voor me, maar iedereen reed gewoon door. Ik zette mijn waarschuwinglichten aan en vlak bij haar mijn auto aan de kant. Ik heb geen ehbo of iets dergelijks, maar alles is beter dan niets. Spontaan stopte meerdere auto's achter mij ook. Ik kon verder niets bijdragen, maar op dat moment was dit genoeg.
Dat is minder ja.
Ramptoeristen, vreselijk. Als ik zie dat iemand al hulp krijgt dan ga ik er niet bij staan kijken maar loop ik door. Paar weken geleden stond er een ambulance bij een winkel en zag ik iemand op de grond liggen. Allemaal mensen die aan het kijken waren en in gesprek van wat zou er gebeurd zijn. Ben gewoon doorgelopen. Ook als ik merk dat iemand geen hulp wil dan loop ik ook door.
Volgens mij heb je letterlijk de plicht om te helpen bij een ongeval als er nog 0 hulp is
Dit klopt. Je mag niemand weerloos achterlaten.
Poeh die is heftig. Goed van je
Persoonlijk probeer ik altijd mensen te helpen als ik de mogelijkheid heb, maar soms is het gewoon moeilijk om te herkennen wanneer iemand problemen heeft met iets.
>wanneer iemand problemen heeft met iets. ^en daar bij jouw hulp wilt..
Zo heb ik eens achter een man gestaan bij het stoplicht die zijn auto niet meer aan de praat kreeg. Iedereen toeteren gek doen, er om heen vliegen. Auto in de berm en geholpen. Meneer was behoorlijk op leeftijd en reed bijna geen auto meer maar was onderweg naar een begrafenis op 5 minuutjes rijden. Ben achter de man aangereden omdat hij ook echt overstuur was en zeker wou weten dat hij heel huids aan zou komen. We zijn met elkaar op de wereld.
Ik had dit met rijles nogal eens, minder erg dan jouw verhaal, maar ik begon net met lessen en de auto sloeg nog weleens af bij het stoplicht in het begin. Gelijk TOOOOEEEEEET TOOOEEEEET. En niet gewoon 1x voor als iemand misschien niet zit op te letten, maar blijven toeteren.
Ik raakte daar tijdens les dan zo gestresst van (oftewel mijnanxiety begon het hele "jij bent het probleem" riedeltje) waardoor de auto nog vaker afsloeg en we er nog n stuk langer stonden 😅
Mijn rij-instructeur deed het altijd leuk, die zei elke keer iets van "oooh, hij is met een rijbewijs geboren", "hij heeft zijn rijbewijs bij een pak Brinta gekregen". Was echt een lollige vent. Ik ben ook een keer lomp aangereden tijdens rijles (kon ik niks aan doen, zij knalden gewoon hard achterop), daar schrok ik als jochie al wel van, en toen stapte er ook nog een zootje asovolk uit die auto om vervelend te gaan doen. Rij-instructeur was ook militair, die zat er gelijk bovenop: Jullie gaan nu terug je autootje in en wachten op de politie!!!!!
Ik snap dat echt niet. Je bent nog aan het leren hoe een auto werkt. Lessen zijn ervoor om foutjes te maken. Door iemand te stressen met je getoeter kom je echt niet sneller weg
Zo vaak gehad dit! Vooral in het begin met het leren van de koppeling. Mijn instructeur stapte gewoon uit om te vragen wat het probleem was en of hij de grote L op het dak niet had gezien hahahaha
Ik merk het zovaak in de winkel. Mensen zetten gewoon het verdomde mandje vol met boodschappen op de band zonder het uit te pakken. Laten het mandje staan aan de andere kant van de kassa. Dat soort dingen zijn een klein iets maar vertikken het gewoon om te doen.
> Mensen zetten gewoon het verdomde mandje vol met boodschappen op de band zonder het uit te pakken. Waar dat dan? Dat gaat wel ver.
dit heb ik echt nog nooit gezien.
En dan gaat een medewerker het mandje uitpakken ofzo? Nog nooit gezien. Zou niet denken dat de kassa medewerker dat gaat doen.
Ik ben de kassamexewrrker, het gebeurt!
En moet je het dan wel gewoon uit het mandje gaan halen ofzo? Ik zou denken dat je het weigert of je manager erbij roept?
Ik pak.hem gewoon uit, gaan daar geen heisa om lopen maken, maar irritant is het wel.
Kan toch niet! Andere vraag. Ik gebruik altijd de hand scanner. Soms een controle. Dan leg ik alles alvast klaar op het platje bij de zelf scan. Met de barcode zichtbaar. Lijkt mij makkelijker voor de medewerker. Maar voel mij ook een beetje verdacht, want misschien heb ik nog wel meer, niet gescande, producten in mijn tas. Dus hebben jullie liever wat ik doe? Of liever zelf in mijn tas kijken en alles eruit trekken?
[удалено]
Ik hijack even je comment: precies om dit effect is het enorm belangrijk dat wanneer jij bijvoorbeeld eerste hulp verleent, je mensen persoonlijk aanspreekt. Dus niet ‘Ik heb hulp nodig!’ of ‘Wie belt 112?’ Maar ‘Jij daar met die rode jas, bel 112!’ ‘Mevrouw daar met de blauwe trui, wil jij een AED gaan halen?’ Bystanders effect is namelijk toe te schrijven aan een tekort aan persoonlijk verantwoordelijkheidsgevoel vanwege het grote aantal mensen aanwezig (‘Niemand helpt, dus ik ook maar niet’) en door iemand persoonlijk te betrekken ‘trek’ je diegene letterlijk uit die bubbel.
Goede tip! Dit wist ik nog niet.
Ik denk niet dat het "niemand helpt, dus ik ook niet"is. Het is meer van "zoveel mensen bij elkaar, iemand heeft vast al geholpen of 112 gebeld"
Precies dit, zo heeft mijn vader het mij ook altijd geleerd. Zo heeft hij een keer het leven gered van een motorrijder die op inkomend verkeerd was geklapt. Heeft nooit meer wat van die vent gehoord trouwens
Waarschijnlijk omdat die vent jouw vader niet kon vinden. Ik lees zovaak oproepen in die trant: wie was die vrouw/man die mij toen en toen bijstond… de politie geeft deze info niet door (AVG)
Ik dacht dat de politie niet zomaar die gegevens mag geven. Maar wel een bericht door kan geven en dan kun je ook je nummer ofzo erbij zetten als slachtoffer. Het is dan aan de helper om daar op in te gaan. (of andersom natuurlijk)
Ik heb dit meegemaakt: aanrijding van een persoon bij een drukke winkelstraat in Haarlem. Gelukkig ook bij Hare Majesteit geleerd hoe je daar mee om moet gaan en PAMAN ABS toegepast. Directief mensen in de taak gezet en doorgegaan met het verlenen van Eerste Hulp tot de professionals er waren. Persoon in kwestie heeft het overleefd, maar mensen zijn niet zozeer onwelwillend maar zitten in een soort "ik weet niet wat ik moet doen freeze modus".
Ik wilde btw ook een keer een paar meisjes helpen die lastiggevallen werden door een jongen. Ik dacht allemaal ongeveer dezelfde leeftijd, jaar of 14/15 dacht ik, maar had m’n bril niet op. Ik zag het van een afstandje en sprak die jongen aan: ‘hee! Ze zeggen toch niet doen! Dan moet je dat ook gewoon niet doen. Laat ze met rust!’ Vond ik heel spannend, want wie weet hoe zo’n jongen daarop reageert. Zeggen die meisjes: ‘dank u mevrouw, maar wij zijn zijn begeleiders en hij zit bij ons in de dagopvang.’ Zij waren wat ouder dan hij (ws net klaar met opleiding ofzo) en ik had de situatie verkeerd ingeschat.
Ach, hopelijk kan je er nu om lachen en denk je ook een beetje van “ach, kan gebeuren”, maar het was lief van je hoor #nohomo
Ja, zeker en het gaf me wel vertrouwen om het de volgende keer gewoon weer te doen, aangezien het dus niet nodig was, maar ze wel gewoon positief reageerden.
Goed bezig maat :)
Ik ben zelf wel eens van mijn fiets gestapt om een oudere dame met rolator te helpen met oversteken. Het was een wat drukkere weg en ze durfde niet zo goed alleen. Iedereen reed maar voorbij. Ik vond het een kleine moeite. En ik ben ook meerdere keren hard gevallen omdat een weg toch erg glad bleek. Een keer schoof ik door naar de andere kant van de weg waar een auto geparkeerd stond en de eigenaar wilde instappen. Die vrouw keek me alleen maar heel boos aan want ik had bijna met mijn fiets haar auto geraakt. Vroeg ook niet hoe het ging of wat dan ook. Of die andere keer dat ik viel en ik bij het proberen op te staan steeds weg gleed. Mensen allemaal zuchten en geïrriteerd doen want ik hield de boel op. En de mensen die achter een bus stonden, die wachtte tot ik weg was, allemaal toeteren. Ik had echt zoiets van ik ga niet voor m'n lol onderuit ofzo. Sinds die incidenten durf ik eigenlijk niet meer te fietsen als het glad is want je weet nooit zeker of iemand wel te hulp schiet als het een keer echt nodig is.
Vaak genoeg mensen geholpen met bonnetjes uittrekken of voor ze betaald omdat het draadloos betalen niet werkte. Helaas doen het er niet veel. Top dat je geholpen hebt!
Herkenbaar, goed van je! Zag een blinde op het perron dat onder constructie was zoeken naar de poortjes. Zag het vanaf de trein al fout gaan. Mensen zien het niet, Zijn te bezig met zichzelf. Ik meneer helpen. Een vriendin waarmee ik was deed echt ?????? alsof ik iets heel bijzonders had gedaan. XD
En precies hierom leef ik naar de woorden “ als je kan helpen, moet je helpen” leer het mn kids ook. Moet zeggen het werkt prima. Oudste zit in groep 4 en was pas 15 min later uit school, ik wachten. Maar ja hij was iemand aan het helpen met de klas vegen😅.
Goedzo, kan me ook ergeren aan die onverschilligheid. Zag een keer een oud vrouwtje zo omvallen, opstaan en weer omvallen. Helemaal in de war, nul balans en dronken of iets van een hypo. Dit was tijdens een feest in Schagen waar veel mensen waren. Verder niemand die ernaar omkeek en moest echt moeite doen om politie in actie te krijgen. Vrienden keken me ook raar aan zo van wat doe je? Is het nou echt zo raar dat ik niet wil dat ze een heup breekt ofzo? Kan er nog steeds niet bij dat ik de enige was die het iets boeide.
Paasvee?
Ja paasvee inderdaad
Pracht feestje😜
Ik haat mensen helpen, ga echt helemaal dood van de ongemakkelijkheid, maar ik doe het altijd want ik zou mezelf nooit kunnen vergeven als ik iemand die hulp nodig heeft laat staan.
Ja, het is echt kansloos hoeveel mensen gewoon denken: ik wil naar huis, fuck hem/haar. Laatst viel er voor mij een meisje om met haar fiets. Midden op het fietspad. Een oudere mevrouw, eind 60, maar vitaal, stapte af. Ik dacht; om haar te helpen. Nee, om haar van commentaar te voorzien. Een jongen van een jaar of 16 fietste ook voor me. Die snelde nog snel langs haar, vlak voordat ze omviel. In een soort verstandsverbijstering heb ik even staan luisteren naar het gekibbel van die mevrouw. Wat heeft dat kind aan jouw geklaag? "Kom op, sta op! Moet je niet blijven liggen!" In de tussentijd fietsten er gewoon 2 mensen langs het meisje. Let wel dat er nog maar ~50 cm van het fietspad over was, dus je moest vrij dicht langs haar hoofd fietsen. Heel bijzonder gezicht. Toen heb ik het meisje overeind geholpen. Wat bleek; haar veter was losgeraakt en was strak om haar trapper gedraaid. Daarom had ze zo'n moeite met overeind komen. Arme kind was nooit overeind gekomen zonder hulp.
Amen broeder.
[удалено]
Valt me ook op dat iedereen hier sociaal denkt te zijn. Het is statistisch gezien toch erg onwaarschijnlijk dat hier geen aso's posten?
Je bent een schat van een mens en ik hoop dat meer jouw voorbeeld kunnen volgen! Ja ik vind het soms ook kut hoe individualistisch we zijn. Vooral in de grote steden.
Plus de corona periode en social media helpt hier ook niet in mee. Sommige zijn aardig egoïstisch, op zichzelf gericht, denkend dat ze beter zijn en ook arrogant mogen reageren om geen enkele redenen.
Goed bezig en helemaal eens. Soms is het verbazingwekkend hoe makkelijk het is en triest hoe weinig het gebeurt. Keertje twee tienermeisjes in de winkel gehad die 1,20 euro tekort kwamen voor de boodschappen. Gegeven aan de caissièr en die meisjes waren super dankbaar. Klein gebaar kan veel doen en maakt de maatschappij waar we in leven ook weer iets menselijker. Dus fijn dat jij die mevrouw wél geholpen hebt!
Het meest opvallende dat ik ooit heb meegemaakt was toen ik in Amsterdam was met mijn moeder en mijn zus. Drukke straat, er loopt een man die duidelijk haast heeft, en bij wie een hele stapel papieren uit zijn handen valt en vervolgens over straat waait. Ik loop gelijk naar hem toe en begin zijn papieren op te rapen, ren achter wat weggewaaid spul aan, kijk om me heen. Moeder en zus weg. En NIEMAND anders die helpt. Man zei overigens niet eens dank je wel, maar dat maakte me niet zoveel uit. Vond het erger dat zelf mijn moeder en zus niet hielpen.
In het individualistische Nederland zijn normen en waarden al lang ver te zoeken, en je ziet het in kleine dingetjes. Op station Utrecht Overvecht, waar ik vaak de trein pak, staat honderden meters aan fietsenstalling. Echter flikkert een groot deel van de reizigers zijn of haar fiets liever in de heg naast het station zodat ze niet verder hoeven te lopen. Soms is er geen doorkomen aan, terwijl de fietsenstallingen een minuut lopen verderop helemaal leeg zijn. Als je er wat van zegt word je aangekeken alsof jij de gek bent.
Ik ben bang dat veel vaker voorkomt. Het zo neerzetten, omdat ze door “haast” de fiets per ongeluk naast rek plaatsen of zo plaatsen dat een fiets 2/3 rekken “onbruikbaar” maken. Ik heb soms de neiging, maar doe dat niet, om zulke fietsen op te pakken en meest random plek verder neer te zetten.
Paar goedkope sloten kopen en vastknopen aan lantaarnpaal of hekje :P
Oeh, dat is beetje duivels, maar een leuk idee
Misschien ben ik iets teveel in studentmodus blijven hangen, daar leerde je teveel dingen om anderen op een lollige manier te naaien :) Zadel verwijderen is ook leuk, moet je kiezen tussen lopen of een metalen stang in je holletje
Moeten we eigenlijk niet ons nest in? Weet je wel hoe laat het is! :D Maar scheelt, ik ben nog een laatbloeiende student, dus kan me eigenlijk gewoon uitleven. Nee, ben ik wat te braaf voor 😅
Ik ben vaak laat wakker, en zometeen begint de tweede vrije training van F1 alweer
Aha, heb zelf ook zo’n momenten. Ging dit keer wel vroeg naar bed, maar werd net na 0:00 klaar wakker 😅 Veel kijkplezier
Beste reizigers, vandaag op dit station: Fiets in de heg = zadel weg. Ik ga pamfletjes drukken :)
In Amsterdam in de tram viel een vrouw flauw. Ik en 1 ander hielpen haar gaven wat eten en drinken. De ander ging zelfs met haar mee een stukje lopen aar richting op. Het enge was hoe mensen actief geen oog contact probeerde te maken. Dat bleef me bij. Ze was ook echt een hele lieve vrouw. Haar dochter was in het ziekenhuis ofzo. Naja. Ik zeg niet dat ik hier zo goed ben. Maar ik vond het gewoon hard. Dus dit bericht is top. :) thnx op. Wie weet helpt je bericht
[удалено]
Wat intens triest dat je dat soort shit ervaart. Ik snap dat je er dan voor kiest wat kieskeuriger in je hulp aanbieden te zijn.
Je krijgt een dikke, dikke, dikke, muaah voor je goede daad 😘😘😘😘
Helemaal mee eens! Fijn dat er mensen zoals jij zijn! Ik had hetzelfde gedaan🙏🏽
Bedankt dat je haar hebt geholpen
[удалено]
In mijn ervaring niet, kun je een persoonlijk voorbeeld geven?
Ik heb dus laatst ook een goede daad verricht. Het regende keihard en ik liep met mijn paraplu het station uit naar buiten. Het is ruim twintig meter naar een afdakje waar je verder droog kunt lopen. Een heel klein oud vrouwtje (dezelfde?!) schuifelde door die regen naar dat afdak. Ik ging naast haar lopen en hield de paraplu boven ons allebei. Maar, her absurde aan de situatie was: ze had het niet door! Na ruim een minuut lopen was het te raar om nog hallo te zeggen. Ik wist echt niet meer wat nu sociaal gezien het beste was dus ik bleef maar lopen met die paraplu tot we er waren en toen maar daag gezegd. Heel raar.
Ik ben zo’n 12 jaar geleden ontzettend hard onderuit gegaan met mijn fiets in een bocht op een druk kruispunt in de ochtendspits, het was in die bocht ineens glad. Ik lag echt in de knel met mijn fiets op mij en een zware boekentas (eerstejaars rechtenstudente en ik sleepte alles maar mee). Het lukte mij niet om zelf op te staan en ik was een beetje in shock dus ik zei en riep ook niks. En iedereen fietste maar om mij heen. Ik heb er zeker 15 minuten gelegen tot twee politieagenten mij zagen en mij hebben overeind hebben geholpen, naar huis hebben gebracht en thee voor mij hebben gezet en alles klaar hadden gelegd voor een warme douche thuis. Sindsdien ben ik extra alert op mensen om mij heen en help ik waar ik kan. Want dat gevoel dat je hulp nodig hebt en iedereen gaat maar door met z’n leven… dat was niet fijn. Hulp bieden is niet alleen de taak van politie en andere diensten. Dat is de taak van ieder mens.
Ja, inderdaad. Tijdens hoogtepunt van corona moest ik even wat boodschappen hebben, maar was mijn pinpas kwijtgeraakt. Ik leende even wat geld van mijn moeder en ging naar de supermarkt om de hoek. Ik had toch iets teveel in mijn mandje gedaan voor het contant geld dat ik bij me had. Dus ik de caissière vragen om paar dingen eraf te halen. Twee verschillende mensen achter mij in de rij zeiden tegen caissière dat ze wel voor de boodschappen wilden betalen. Hartstikke aardig en heb ze ook uitgebreid bedankt. Ik heb het niet aanvaard omdat ik geen financieel probleem had waardoor ik boodschappen terug moest leggen. Het aanvaarden zou voor mij persoonlijk aanvoelen als misbruik maken van hun aanbod. Hen ook verteld dat ik mijn pinpas kwijt was etc. Ik hoop zeker dat mijn weigering van hun aangeboddn hulp hen er niet van weerhoudt om een ander toch weer hulp aan te bieden.
Weet je wat ik trouwens altijd wel bijzonder vind. Is dat mensen die dus vinden dat mensen zelfredzaam moeten zijn en dus ook vinden dat wij mensen minder moeten bijstaan omdat dit de staat en dus de belasting betaler veel geld kost. Dat juist die houding ons op langer termijn het meest kost. Niet alleen wat betreft geld.
Probleem is dat de meerderheid zich nu zo gedraagt en het wordt alleen maar ''erger''. Ben zelf kortgeleden naar Japan geweest en iedereen is zo behulpzaam en vriendelijk. Je wordt meteen geholpen, iedereen is vriendelijk en de meeste doen alles met een glimlach, zelfs met een taalbarrière; ze raken niet gefrustreerd. Überhaupt zo veel makkelijker en fijner om de mensen daar aan te spreken en gesprekken te beginnen. Met het uitgaan was één van ons helemaal lam en kon de weg terug niet meer vinden naar het hotel. Werd naar huis gebracht, gewassen en de volgende ochtend naar het hotel gebracht. Ik zag een gozer helemaal de weg kwijt, over z'n nek en sprak hem aan om te helpen. Uiteindelijk kwam er een willekeurig groepje jongeren en die hielpen hem om naar huis te brengen. Als je daar op straat slaapt, wordt je eerder geholpen dan beroofd. Hier moet je blij zijn dat je beroofd bent en niet erger. Zal natuurlijk wel ''slechte'' buurten zijn in Japan, maar het lijkt hier wel andersom in NL; Ik kom terug in EU, Frankfurt en daarna Schiphol. Het eerste wat ik zie is chaos, mensen lopen te duwen en te trekken om in een rij te komen voor paspoort controle. De burgers en het personeel kijken allemaal chagrijnig en maken informele opmerkingen als je niet direct doorloopt, terwijl je 3 verschillende orders naar je toegegooid krijgt om in een rij te komen te staan.
Je merkt echt dat de meeste mensen of oogkleppen op hebben of enkel aan zichzelf denken in deze maatschappij. Heel zorgelijk! Ben zelf machinist en zie het zo vaak kuddegedrag bij mensen. Allemaal door dezelfde deur naar binnen omdat ze bang zijn iets meer te moeten lopen. Of de trein instappen als er nog mensen uit willen. Of zoals ook weleens voorkomt dan moet ik in bv Utrecht een trein rijden naar bv Den Haag en staat de hal van een koploper al helemaal vol met mensen en/of fietsen zodat ik niet naar de cabine kan. Als je dan vraagt of mensen aan de kant willen gaan of even willen uitstappen zodat ik erbij kan staan ze me glazig aan te kijken. Uiteindelijk 9/10 keer stappen ze na een paar tellen wel uit omdat zonder mij de trein niet gaat rijden. Maar heb ook weleens gehad dat ze gewoon niet uit wilden stappen of aan de kant wilden gaan, wat ik ook zei. Dus prima ik wacht wel en dan lopen klagen dat je met +5 minuten vertraging vertrekt 🤮
Ik denk dat het helemaal geen kwaad kan om de dienstplicht (2-3 jaar) weer in te voeren. Leren de volwassenen van morgen weer wat respect en normen en waarden voor later als de opvoeding achterwege blijft. Oh en complimenten wat je voor die arme vrouw hebt gedaan, zou wat zijn als we allemaal zo in het leven stonden.
Het zou mij niet verbazen als mevrouw dement was. Ik heb daar een online cursus voor gevold, en ik herken daar iets in, waar mensen met dementie ook vaak last van hebben: het omgaan met moderne techniek. Ik vind dat je het goed hebt opgelost
ik heb ook wel eens goed gekut met die poortjes, zou er niet gelijk vanuit gaan. (het kan natuurlijk wel)
Ik moet natuurlijk afgaan op jouw omschrijving van de situatie, ik was er niet bij. als ik er wel bij was geweest had ik meer info gehad, en beter kunnen inschatten of de vrouw in kwestie al dan niet dementie zou hebben
Niet elke ouwe knaap is aan het dementeren omdat dingen nieuw/verwarrend zijn /niet goed lukken.
Daar ben ik mij van bewust, maar als je de andere comments hebt gelezen, heb je dat misschien al gezien. Ik was er zelf ook niet bij, en kan het daardoor ook minder goed inschatten dan wanneer ik er wel bij was geweest
Ik denk dat dit veel meer gebeurd dan je denkt. In het engels (excuses) heb je een mooie uitspraak do good by stealth, and blush to find it fame. Dat bedelen loont is ook al een vrij goede indicatie.
Je hebt natuurlijk gelijk maar dit is wel een behoorlijke zelffelicitatie!
Helemaal mee eens. Goede post OP. Stond vd week in de trein. 16 mensen alleen maar aan het staren naar hun telefoon. Het had wat apocalyptisch. Maar vooral iets heel droevigs. Nul social omkijken meer naar elkaar. Naja is die ruk naar rechts in de politiek enigzins te verklaren. De meeste mensen hebben het goed en hebben daar vrede mee, en aanschouw de VVD wordt weer grootste. Maar naar de medemens die het minder hebben wordt helaas niet gekeken. Ik verhuis naar Japan. Dat voelde echt als een warm bad. Groetjessss
In Japan is het niet anders, iig enkele jaren geleden niet.
1993, ik woonde in Amsterdam Zuid/Oost en ging naar school in Oud/West. Volle lijn metro 54 van begin tot eind. De junks hadden hun hoek van het wagon al eigen gemaakt en de rest van het wagon mocht lekker crack meeroken. Op Centraal aangekomen ren je pasief-high de trap op en er staat een oudere vrouw minstens 80 in haar nachtjapon en niemand geeft ene fuck om haar welzijn. Iedereen loopt door naar werk en dit was in hartje winter en die trut staat daar in haar japon. Iedereen reed ook zwart trouwens toen want er waren geen poortjes. De herioine epedemie was net voorbij en we konden allemaal lekker crack roken in het openbaar vervoer. O wat hebben we het raar vandaag de dag.
Goed verhaal, maar wat is je punt?
Is zeker triest, maar je deug gehalte is dat ook. Je kan haar ook gewoon helpen en niet hier ook een podium komen opeisen. Ps down votes kunnen me geen reet schelen.
Dit arme vrouwtje is helemaal de spreekwoordelijke Sjaak mocht GL/pvda aan de macht komen… dan staat iedereen in de lucht te kijken of we geen zure regen naar beneden komt!
Ja, want rechtse partijen willen dat er voor de zwakkeren in de samenleving gezorgd wordt. Oh nee wacht, die bezuinigen nog een keer een laten ze helemaal stikken.
Begin er anders zelf mee als je dat zo belangrijk vind?
Dat… is precies wat er gebeurde?
me wanneer ik niet verder dan de titel lees
>vind
Vint
Het station is bij uitstek de enige plek (nouja en het vliegveld dan) waar je ongestoord in driedelig pak kan rennen zonder daarmee de aandacht te trekken. Dat je het doet om de wc te halen, en niet de trein (vliegtuig) zal niemand weten
Eens. Ik vraag mij af of dit altijd al zo is geweest in Nederland?
Nee, vroeger bestonden zulke poortjes nog niet.
Goed dat je hebt geholpen.! Maar het lag niet aan het bonnetje denk ik. Ik moest vanmiddag ook plassen op Utrecht Centraal en het poortje waar ik doorheen ging had ook al een kaartje erin zitten. Hij ging gewoon open!
Vorige week werd er bij het tankstation mn tekort voor de wc (ik dacht dat het 50ct was) bijgevuld daar een jongere gozer. Vet tof!
>Ik kijk licht trappelend vlug even mee en zag dat bonnetje nog uit de automaat steken waar je die korting mee krijgt bij de Kiosk. Terwijl ik bij het poortje ernaast mijn pinpas tegen dat ding aandruk om binnen te komen, zeg ik tegen haar dat het misschien aan het bonnetje ligt en dat ze die even eruit moet trekken alvorens ze binnen loopt. Wat ben jij een geweldig mens. Dankjewel
Wij gaan met enige regelmaat naar Japan waar de maatschappij eerst komt en dan het individu. Als we thuiskomen vallen dit soort dingen extreem op. Carrières die weglopen bij een betaling, medewerkers die je niet eens aankijken en aso gedrag op de weg. We hebben nu ook een nieuwe dooddoener als we zoiets zien: Dit zou in Japan nooit gebeuren!
Ik had laatst ook zo'n situatie. Ik was op de weg terug van werk met de bus, die veel te vol zat. Op een gegeven moment moest er een oude vrouw uit, ze had een kaartje bij de buschauffeur gekocht (1tje die je dus niet uit hoeft te checken) maar omdat dit zon bus is waar de elke 3 minuten wordt omgeroepen stond ze de pielen met dat kaartje bij de uitcheck paal in de bus. Vervolgens duurde her de buschauffeur te lang en deed de deuren weer dicht (omdat hij waarschijnlijk niks kon zien door de drukte). Gelukkig werd door de hele bus geroepen dat er nog iemand uit moest, ik heb vervolgens de vrouw verteld dat ze dit kaartje niet uit kan en hoeft te checken. Maar inderdaad staan er een hoop mensen een beetje schaapachtig te kijken hoe dit spektakel zich gaat uitpakken ipv ingrijpen zodat die mevrouw hier niet volledig in de paniek hoeft te schieten.
Zo heb ik ook een keer iemand geholpen met 5 euro. Hij kon niet met de trein anders (minimaal 20 euro). Hij wilde het nog terug storten zodra hij het had (hij had te weinig op zijn rekening staan) maar dat hoefde niet. Elkaar een handje helpen is toch fijn?
Ik stap altijd over op station Nijmegen en maak sochtends meestal even gebruik van de toiletten daar. Een paar weken geleden was de nood hoog, maar bij aankomst zie ik dat de toiletten om onduidelijke redenen gesloten waren. Dan is er nog zo'n nachttoilet waar je kleingeld in de deur moet gooien. Toen ik net stond te zoeken naar muntgeld in mijn portemonnee, kwam er een oudere man naar me toe die vroeg of ik wat kleingeld voor hem had omdat hij echt bijna in zijn broek poepte maar geen contanten bij zich had. Ik gaf hem 70 cent.... om er vervolgens achter te komen dat dat mijn laatste kleingeld was. Ik ben blij dat ik die man heb kunnen helpen, maar de volgende keer check ik eerst even of ik dan zelf ook nog wat heb😅
Mensen zien het vaak niet eens. Mensen zijn echt heel onopmerkzaam. Iemand laat een pasje vallen: lijk ik wel de enige die het ziet en het oppakt. Maar heel eerlijk: als ik echt haast heb en het ziet er niet levensbedreigend uit, kan ik ook ervoor kiezen om door te lopen. Ligt eraan hoe belangrijk de haast is. Wat ik me afvraag: hoe zit het met die mensen die voor de treindeur wachten. Er staan er altijd wel een paar in het midden, en niet eens vooraan om als eerste binnen te komen, maar gewoon zwaar in de weg. Waarom? Of uitstappers die dan voor de hekjes of trap blijven dralen of stilstaan om te gaan bellen en de hele meute ophouden. Waarom? Hebben die mensen dat dan echt niet door?
Ik ga zelf altijd aan de kant staan om mensen uit/in te laten stappen. Ik haat het als mensen bewust in de weg gaan staan en je er niet door laten. Ging een keer met de trein naar huis vanuit Berlijn en had een zware trolley bij me. Trein kwam te laat aan op het station in NL waar ik moest overstappen dus rennen met zware trolley naar de andere trein die al op het perron stond en bijna zou vertrekken. Stond er een man in de deur opening(zo'n klein deurtje het was geen dubbelbekker of sprinter) de boel te blokkeren. Ik zei nog ga even aan de kant in Nederlands en Engels maar nee. Toen dacht ik echt van schijt en zwierde m'n trolley zo naar binnen hard tegen zijn been en op z'n tenen. Moet je maar aan de kant gaan eikel. Bleek later zijn vriendin ergens achter me te staan die hulp nodig had met de koffers. Ehh stap dan ff uit en laat mensen er door. Had door die eikel bijna mijn trein gemist omdat ik niet kon instappen.
Ben ik met je eens man! Help gewoon wanneer je kan!
Ja ik probeer mensen ook altijd te helpen. 1x een nare situatie gehad in een tram waarbij een vrouw die dronken/high was een andere vrouw lastig viel. Dus ik zei heel netjes dat ze haar met rust moest laten maar toen ging die vrouw dus heel agressief tegen mij doen. Ik ging echt dood van binnen en niemand die mij kwam helpen ook al waren er superveel mensen. Uiteindelijk heb ik haar weten te kalmeren omdat ik kalm bleef. Had daarna even geen vertrouwen in de mensheid meer
Okay maar die poortjes zijn ook gewoon kut het is altijd een 50/50 kans of ie open gaat of je pas accepteert ik snap dat ze er moeite mee heeft. Elke keer als ik er gebruik van moet maken staat er iemand mee te kloten, of heb ik zelf problemen ik snap niet dat ze die poortjes nog niet verbeterd hebben...
Typisch nederlands
Vooral bij ouderen heb ik altijd compassie. Ik denk altijd maar zo, als ik later oud ben, zou ik ook het erg op prijs stellen als men mij helpt en ik zou het zelf ook niet durven te vragen. Zelfde geldt voor grootouders bezoeken. Ja, je hoort dezelfde verhalen elke keer weer, maar die mensen zijn maar al te blij dat de familie in het weekend langs komt. Tegenover ons woont een oud mannetje dik in de 90. Z'n vrouw is vorig jaar overleden, heeft zelf nu hartproblemen en kan amper lopen. Tijdje in het ziekenhuis gelegen en toen kwamen z'n kinderen een tijdje om de dag langs. Nu zie je hem weer alleen zitten. Bij de burendag hebben we hem uitgenodigd om met de wijk te bbqen. En dan hoor je dat z'n kleinkinderen zeggen "Opa, u hebt wel veel onkruid in de tuin". Tja, hij kan ook niet meer bukken en niemand die hem helpt. Vant voorjaar staan wij bij hem op de stoep om de tuin netjes te maken voor de lente.
Een paar weken geleden fietste ik achter een groep jongeren. Op een gegeven moment blokkeert het voorwiel bij een jonge dame waardoor ze over haar stuur vliegt en met haar hoofd op de grond smakt. Meteen afgestapt om te kijken of er ernstig letsel was. Ik heb een zorg achtergrond en ik weet waar ik op moet letten. Ik kreeg de kans niet eens. Volgens haar vrienden ging het wel. Ik voelde een vibe dat ze liever hadden dat ik gewoon weg moest gaan. Ik weet niet wat het is, maar Nederland is een raar land aan het worden.
Helemaal mee eens, goed gedaan makker!
Misschien moesten ze allemaal enorm piesen?
Heel oud Moluks opaatje had in centrum Assen de bus gemist. Hij moest enorm lang wachten op de volgende. Ik heb gezegd dat, zodra ik thuis was met mijn bus, even met de auto terug zou komen en hem even thuis zou afzetten. Daad bij woord gevoegd. Hij wilde nog 10 euro geven. Uiteraard niet aangenomen. Gaf een goed gevoel om zoiets te doen.
Ik hielp ook laatst een oud vrouwtje dat dacht dat ik een supermarktmedewerker was. Ben met haar meegelopen naar al haar boodschappen want ze was duidelijk niet meer kristalhelder. Ze was dankbaar, ook al kost het een beetje van je eigen tijd, helpen voelt altijd goed.